E2 Inwestorzy

Wizy typu E zostały stworzone dla bardzo specyficznej grupy osób: handlowców i inwestorów. E2 - Treaty Investors Visa - to wiza dla obywateli krajów, z którymi Stany Zjednoczone utrzymują ścisłe związki gospodarcze, i którzy zamierzają zainwestować poważne sumy („substantial funds”) w amerykańską firmę, lub osoby przybywające do USA w celu stworzenia nowych możliwości inwestycyjnych.

Wystawa firm w branży żywnościowej i restauracyjnej, New York 2011 Zdjęcie: Jazz Guy

Są to również osoby przybywające do USA w celu zorganizowania nowego przedsiębiorstwa lub firmy, w której organizację i działalność inwestują znaczne sumy. Inwestor może być osobą fizyczną lub osobowością prawną (korporacją), w której imieniu działa osoba fizyczna delegowana do wykonania działań związanych z inwestycją przez firmę-matkę. Może to też być pojedyncza (prywatna) osoba fizyczna inwestująca w istniejącą firmę amerykańską, lub tworząca nowy podmiot gospodarczy, pod warunkiem, że wiąże się to z poważną inwestycją środków własnych.

Kto może uzyskać wizę E2

• Aplikant musi być obywatelem kraju, z którym USA ma ważne umowy handlowe;
• Przedsiębiorstwo, w imieniu którego osoba stara się dla siebie o wizę E2 musi być zarejestrowane w tym samym kraju;
• Jeżeli jesteś przedstawicielem firmy-matki, musi ona być własnością osób tej samej narodowości co ty (co najmniej w 50% - własność mniejsza niż 50% oznacza brak kontroli, czyli własność innych osób lub podmiotów, w tym osób lub podmiotów z krajów nieobjętych umową handlową z USA - a więc nie kwalifikujących się do wizy E2). Firma musi mieć „obywatelstwo” kraju objętego umową handlową z USA;
• Osoba oddelegowana przez istniejące przedsiębiorstwo do przeprowadzenia inwestycji i do działalności w istniejącej firmie w USA (lub w nowostworzonej firmie w USA) musi być na stanowisku kierowniczym lub dyrektorskim w firmie-matce (albo być właścicielem lub współwłaścicielem firmy co najmniej w 50 procentach);

Wymagania

• Osoba ubiegająca się o wizę E2 musi wykazać, że wyjeżdża do Stanów Zjednoczonych celem zorganizowania przedsiębiorstwa lub oddziału firmy zarejstrowanej w kraju objętym umowami handlowymi z USA i że jest gotowa (samodzielnie lub w imieniu firmy-matki) do zainwestowania poważnych sum w rozwój lub działność firmy albo, że celem wyjazdu jest dokonanie poważnej inwestycji w istniejącą firmę amerykańską.
• Inwestycja jest w pełni „at risk”, co oznacza, że nie ma ona żadnych zabezpieczeń ani gwarancji finansowych na wypadek niepowodzenia lub utraty środków inwestowanych wynikłych z prowadzenia byznesu w USA;
• Inwestycja korporacji lub firmy-matki z kraju objętego umowami handlowymi z USA, albo osoby fizycznej, musi być „substantial” - to znaczy znacząca, spora;
• Musisz mieć pełną kontrolę nad funduszami przeznaczonymi na inwestycję bez żadnych dodakowych warunków, zewoleń osób trzecich, itd. - pieniądze muszą być z góry przeznaczone na jeden konkretny cel: inwestycja w USA w istniejący biznes lub budowa nowego;
• Twoja inwestycja nie może być częściowa, fragmentaryczna lub niewiele znacząca dla firmy, w którą inwestujesz;
• Środki pasywne, takie jak depozyty bankowe, securities, papiery wartościowe bez wyraźnego przeznaczenia na inwestycje w USA nie są uważane za inwestycję;
• Istniejące wcześniej amerykańskie przedsiębiorstwo musi działać w handlu lub w usługach;
• Masz szczery zamiar opuścić USA po wykonaniu zadań związanych z inwestycją w amerykańską gospodarkę. 

Proces

Prawie wszystkie wizy tymczasowe i imigracyjne wymagają interview w konsulacie lub w ambasadzie USA. Dotyczy to również wizy E2. Pozostałe wymagania są podobne jak w przypadku wszystkich innych wiz tymczasowych, chociaż dokumentacja musi być o wiele pełniejsza i szczegółowa.
Większość konsulatów przyjmuje zgłoszenia telefonicznie i wyznacza datę interview - spotkania z konsulem na rozmowę kwalifikacyjną. Wcześniej pocztą należy dostarczyć wypełnione formularze DS-156 i DS-157, oraz kopię paszportu ważnego co najmniej 6 miesięcy od daty planowanego powrotu z USA (wiza E2 nie wymaga podania dokłądnej daty powrotu).

Dokumentacja

• Formularz DS-160 - Aplikacja o Wizę Nieimigracyjną;
• Formularz DS-156E - Aplikacja o Wizę Nieimigracyjną dla Handlowca/Inwestora;
• Dokumentacja wskazująca na działalność firmy: przelewy bankowe, zamówienia, zrealizowane kontrakty, kwity sprzedaży i dowody dystrybucji, umowy na miejscu, listy przewozowe, itd.;
• Dowód istnienia firmy w USA: dokumenty korporacyjne, umowy partnerskie, pokwitowania, dokumentacja dotycząca pracowników, licencje, zezwolenia, itd. - LUB - plan stworzenia nowej firmy albo oddziału;
• Dowód obywatelstwa właścicieli lub inwestorów którzy stworzyli firmę w USA, lub którzy inwestują znaczące sumy w istniejący biznes amerykański i dokumentacja dotycząca firmy-matki (lub inwestora, jeśli jest osobą prywatną) w kraju objętym wymianą handlową z USA: paszporty, dowody rejestracji firmy, dokumentacja korporacyjna, stały adres, strony internetowe, publikacje reklamowe, itd. („narodowość” firmy lub osoby prywatnej);
• Każda dodatkowa dokumentacja wkazująca, że biznes jest prawdziwy;
• Szczegółowy „Business Plan” w przypadku osób wyjeżdżających do USA celem zorganizowania nowej firmy (poprzez inwestycję);
• Dowód posiadania funduszy lub kontroli nad funduszami osób (firm) trzecich i wszelkie upoważnienia do ich użycia jako inwestycję;

Jeżeli firma lub osoba prywatna dokanała już inwestycji i uruchomiła firmę w USA lub zainwestowała środki w istniejące przedsiębiorstwo:

• Dowody wpłat, przelewów, wypłat, dokumentacja podatkowa, dowody, że inwestycja nie jest marginalna (payroll), wszelka dokumantacja wskazująca, że przedsięwzięcie nie jest sztuczne, ale że jest rzeczywistym przedsięwzięciem biznesowym przynoszącym lub stwarzającym Paszport ważny co najmniej 6 miesięcy poza planowaną datę powrotu z USA;
• Zdjęcie bez nakrycia głowy (chyba że jesteś takiego wyznania, które wymaga nakrycia) na jasnym tle, z przodu, przesyłane elektronicznie razem z formularzem DS-160;
• Opłata wizowa.

Uwaga: konsul może zawsze zażądać dodatkowej dokumentacji, podobnie jak w przypadku każdej innej wizy nieimigracyjnej czy imigracyjnej.

Podsumowanie

Przedsiębiorstwo, oddział lub jakakolwiek inna inwestycja może być własnością firmy lub osoby-obywatela kraju objętego umową, albo przedsiębiorstwem amerykańskim, w które cudzoziemiec inwestuje „poważne” środki finansowe.
E2 jest wydawana na okres dwóch lat i pozwala na nieograniczoną ilość przedłużeń o 2 lata każdorazowo i nie narzuca żadnych restrykcji w podróżowaniu po USA i za granicę. W praktyce, dopóki istnieje i działa firma lub funkcjonuje inwestycja (przynosi dochody, wymaga nadzoru, kierowania lub zarządzania - np. inwestycja w działalność firmy usługowej, która ZAWSZE potrzebuje nadzoru), można być w USA prawie na stałe i wyjeżdżać i wracać nieograniczoną ilość razy. E2 może też być wydana większej ilości pracowników: managerom, kierownikom działów, osobom nieodzownym w przeprowadzeniu transakcji i w późniejszym nadzorze nad działalnością, itd.

Wizę E2 może też otrzymać najbliższa rodzina głównego aplikanta: żona lub mąż, oraz dzieci poniżej 21 lat, a żona czy mąż mogą otrzymać zezwolenie na legalną pracę poza nowostworzoną firmą (niezależnie od inwestycji). E2 uprawnia również do sprowadzenia lub zabrania ze sobą pracowników domowych (możliwości finansowe muszą być wykazane - pracownik domowy na wizie nieimigracyjnej nie ma prawa do pracy gdzie indziej, ale musi otrzymywać wynagrodzenie zgodne ze stawkami w USA według wytycznych Departamentu Pracy). Wiza E2 uprawnia również dzieci poniżej 21 lat do nauki lub studiowania w USA bez konieczności starania się o wizę studencką F1. Z E2 można łatwo zmienić status na każdy inny, można też starać się o pobyt stały (sponsorstwo rodzinne albo pracownicze). Firma, w którą zainwestował cudzoziemiec może też być jego sponsorem na pobyt stały (Employment Sponsorship) jeśli jest własnością amerykańską w ponad 50 procentach.

E2 może zostać wydana osobom delegowanym do już istniejących firm, w które firma-matka (lub osoba fizyczna) inwestuje „poważne” środki, albo może to być właściciel lub współwłaściciel istniejącej firmy, a nawet osoba prywatna inwestująca pieniądze w firmę lub jakiekolwiek inne przedsięwzięcie w USA przynoszące dochód (poza inwestycjami spekulacyjnymi takimi jak np. gra na giełdzie, nieruchomości albo zakłady w wyścigach końskich).
Na wizie E2 można wjechać do USA i pozostawać przez nieokreślony czas zarówno celem zorganizownia nowej firmy lub oddziału, jak też celem dokonania samej dochodowej inwestycji (jednej lub wielu transakcji) i bez konieczności wcześniejszej inwestycji - pod warunkiem, że istnieją fundusze przeznaczone specjalnie na ten cel i jedyne co powstrzymuje firmę główną (lub właściciela) od uruchomienia tych funduszy (i dokonania inwestycji) jest oczekiwanie na przyznanie wizy. Mogą to być fundusze z jakiegokolwiek kraju, niekoniecznie z kraju gdzie jest zarejestrowana firma-matka (inwestor może być osobą prywatną), fundusze mogą nawet pochodzić ze źródeł w USA, ale osoba na E2  musi mieć nad nimi pełną kontrolę, czyli być uprawnioną do ich użycia bez dodatkowych zezwoleń lub ustaleń.

Oficjalny opis E2 podaje, że inwestycja musi być „substantial” - znacząca, duża. Nie ma żadnych konkretnych wytycznych jakie sumy czy obroty mogą być uznane za „substantial”, a jakie jeszcze nie. Uznaje się więc, że inwestycja musi przynosić dochody wystarczające nie tylko do utrzymania inwestora i jego rodziny jeśli mieszkają razem w USA, ale że musi być znacząca w sensie wpływu na amerykańską gospodarkę. Departament Stanu nie oferuje żadnych szczegółów wyjaśniających pojęcie „substantial”, tłumaczy natomiast, że inwestycja w firmy małe, powinna być procentowo wyższa niż inwestycja w firmy duże. Ma to oczywiście sens: trudno zainwestować „znaczące” sumy w Intel lub General Dynamics, o wiele łatwiej zainwestować sporą sumę w firmę budowlaną pana Janka z Chicago. Pojęcie „dużej” sumy jest więc względne i ma związek z firmą, w którą inwestujesz. Najczęściej $100,000 do $500,000 są kwotami uznawanymi za „substantial”, ale wszystko zależy gdzie, kiedy i w jaki typ byznesu decydujesz się inwestować, albo jaki byznes zamierzasz stworzyć dzięki swojej inwestycji. Niektóre konsulaty uznają $100,000 za ogromną kwotę, zwłaszcza jeśli zainwestujesz je w produkcję nawozów w North Dakota, ale ta sama suma zainwestowana w hotel w Las Vegas będzie wręcz zabawna. Inwestowane kwoty muszą też być w pełni „at risk”, co oznacza, że inwestor ponosi pełną odpowiedzialność za inwestowane przez siebie pieniądze i liczy się z ewentualnością fiaska i utraty zainwestowanych pieniędzy. Fundusze pasywne, takie jak depozyty i konta bankowe, procenty uzyskiwane z wkładów, itp. same w sobie nie są uznawane za inwestycje. Innymi słowy zdeponowanie 100 milionów dolarów w amerykańskim banku nie jest inwestycją, ponieważ jest to tylko pasywny depozyt, który można wybrać albo przetransferować gdzie inndziej bez żadnego ryzyka. Kwoty inwestowane muszą być produktywne, przyczynić się do konkretnego wzrostu obrotów lub dochodów, zwiększenia ilości kontraktów, umów, zamówień, itd. Doskonałym sprawdzianem jest wzrost produkcji (ilości kontraktów, zamówień) lub zatrudnienia (nowe miejsca pracy), albo naprawdę sensowny business plan, wskazujący gdzie i jak oferowana inwestycja przyczyni się do poprawy działania istniejącego amerykańskiego biznesu, lub w jaki sposób przyczyni się do stworzenia nowego źródła dochodów. Pamiętaj, że wszelkie inwestycje spekulacyjne, takie jak inwestycje w nieruchomości albo zwykły zakup akcji w amerykańskiej firmie, pomimo, że dla inwestora mogą być ryzykowne ("at risk") i stanowić formę inwestycji, nie są traktowane jako „investment” w pojęciu wizy E2, ponieważ nie są produktywne.