Antelope Canyon Navajo Park map1 map2 map5

Monday, Nov 11th

Przewodnik | Wybierz Stan | Arizona | Parki Arizony | Antelope Canyon

Antelope Canyon Navajo Park


Poskręcane w fantastyczne kształty ściany z piaskowca w najbardziej fantazyjnych kolorach, zna chyba każdy. Sfotografowany we wszystkich możliwych warunkach i o każdej porze, kanion ma za każdym razem inne kolory. W zależności od oświetlenia, pory dnia, a nawet pory roku, kąta padania promieni słoneczych, składu powietrza i wielu innych czynników, ściany kanionu zmieniają się z minuty na minutę. Raz są ciemne, od głębokich fioletów i brązów po ciemny pomarańcz, kiedy indziej jasne, z przewagą złota i żółci, z czerwonymi refleksami, jakby cała ściana była podświetlona od tyłu. O pewnych porach dnia, w wąskie i kręte korytarze wpadają z góry, przez szczeliny w ziemi, smugi białego światła zamieniając kanion w fantastyczną i prawie nierealną scenę, na której grana jest zawsze inna sztuka, tworzona, reżyserowana i odgrywana przez samą Naturę. Za każdym razem inaczej (Zobacz mapę).


Lower Antelope Canyon Zdjęcie: Moyan Brenn


Leżący kilka mil na południe od Page na terenie rezerwatu Indian Navajo, Antelope Canyon - najczęściej odwiedzany przez turystów i najczęściej fotografowany kanion tego typu w USA - to tzw. "slot canyon" - seria wąskich i głębokich korytarzy i komnat wyrzeźbionych w miękkim piaskowcu przez wodę okresowych strumieni, pojawiających się po gwałtownych nawałnicach i ulewach gdzieś w wyższych partiach Colorado Plateau. Woda spływa bardzo gwałtownie i szybko niosąc piasek i odłamki skał, które rzeźbią dno i ściany kanionu. Po wielu milionach lat cierpliwego drążenia, pęknięcia w skale stały się dzisiejszym kanionem. Bardzo podobny proces, trwający jednak bez porównania dłużej i na o wiele większą skalę, stworzył największy cud Arizony - pobliski Grand Canyon. Kaniony tego rodzaju powstają najczęściej w piaskowcu lub w skałach wapiennych, które są stosunkowo miękkie, chociaż zdarzają się nawet w skałach granitowych. "Slot canyons" są okresowo zalewane do dziś i ich zwiedzanie wiąże się z pewnymn ryzykiem. 30 października 2006 roku obie sekcje kanionu Antylop zaostały zalanie przez błyskawicznie spływającą wodę, która pozostawała w kanionie przez 36 godzin zmuszając władze rezerwatu do zamknięcia Antelope Canyon na okres pięciu miesięcy. Kaniony tego rodzaju są przeważnie bardzo głebokie, ale wąskie u góry. Znane są kaniony o szerokości zaledwie jednego metra, ale o głebokości ponad 30. Przeważnie rozszerzają się one stopniowo i na dnie tworzą szerokie "komnaty" i "sale". W Północnej Arizonie i w Utah istnieje wieleset kanionów tego typu, ale podobno żaden z nich nie dorównuje pięknem kanionowi Antylop. Okolica Antelope Canyon to skamieniałe wydmy piaskowe, leżące kiedyś nia dnie pra-oceanu pokrywającego całą środkową część kontynentu północno-amerykańskiego.

Antelope Canyon to dwie osobne sekcje: Upper (górny) Antelope Canyon - albo Crack ("Pęknięcie"), i leżący kilka kilometrów dalej na północ, Lower (dolny) Antelope Canyon - The Corkscrew ("Korkociąg"). Jeszcze jedna, trzecia sekcja kanionu jest już dziś niedostępna, została bowiem zalana wodami sztucznego jeziora Powell'a. Górna część jest odwiedzana o wiele częściej, ponieważ wejście do kanionu znajduje się na poziomiem gruntu i nie wymaga wspinania sie po stromych skałach ani opuszczania się w dół. Górna część ma na calej długości równe i gładkie, wysypane piaskiem dno, a ściany wznoszą się na wysokość ponad 120 stóp. Jest też lepiej oświetlona - "pęknięcie" na górze jest szersze i snopy światła wpadają tam o wiele częściej niż w części dolnej. Najwięcej światła tworzącego najbardziej zaskakujące i najpiękniejsze kompozycje kolorów, na które czekają całe zastępy fotografów, jest w miesiącach letnich, ponieważ ten odcinek jest głebszy i słońce musi się znajdować wysoko na niebie. Sezon na najlepsze smugi i snopy światła trwa od 15 marca do 7 października. W miesiącach zimowych ściany kanionu wydają się być bardziej fioletowe, z większą ilością brązów i ciemnych czerwieni. Podobną kolorystykę można zaobserwować latem po południu.

Kanion dolny jest płytszy, ale jest dłuższy i węższy, a wejście do niego znajduje się wysoko na powierzchni. Do wnętrza prowadzi stroma i wąska szczelina, a wyjście wymaga pokonania kiulkudziesięciu schodów. Lower Antelpe Canyon jest więc odwiedzany dużo rzadziej, ale oferuje inne warunki do fotografowania, dlatego jest zawsze pełen amatorskich i zawodowych fotografów, zwłaszcza rano i po południu, kiedy w kanionie jest najwięcej światła.

Kanion można zwiedzać wyłącznie z przewodnikiem licencjonowanym przez Navajo Tribal Park Authority, która wydaje specjalne licencje dla przewodników po parkach znajdujących się w obrębie rezerwatu. Wiekszość przewodników to Navajos. Zwiedzający mogą pozostawać w każdej sekcji nie dłużej niż dwie godziny. Kilka firm w Page oferuje wycieczki do Antelope Canyon, można też przyjechać samemu do wjazdu na teren parku z drogi numer 98, tuż przy elektrowni Navajo Generating Station i kupić bilet wstępu na miejscu. Wycieczka z Page jest jednak o wiele wygodniejsza (2,5 godziny z dojazdem) - chociaż droższa - ponieważ ma wyznaczoną godzinę. Osoby indywidualne muszą czekać przy bramie wjazdowej aż zbierze się odpowiednia ilość turystów. Wstęp do parku wynosi $6.00 od osoby (dzieci ponieżej 7 lat bezpłatnie).

Ze zbieraniem się większych grup nie ma już ostatnio żadnego kłopotu. Wręcz odwrotnie - turystów jest tak wielu, że zwiedzanie kanionów zaczyna być coraz bardziej uciążliwe. Bywa, że przewodnicy wpuszczają jednocześnie po kilkaset osób, nawet 800 albo 1,000, co właściwie uniemożliwia obejrzenie tego cudu natury, a zrobienie jednego sensownego zdjęcia, staje się nie lada wyczynem. Zwiedzanie kanionów najlepiej zaplanować na wrzesień, albo później, po sezonie wakacyjnym, kiedy robi się tu zdecydowanie luźniej.

Zwiedzając Antelope Canyon pamiętajmy, że jest on - podobnie jak wiele innych naturalnych formacji na dawnych ziemiach indiańskich - związany z wierzeniami religijnymi Navajos. U wielu z nich, zwłaszcza tych "starej daty", wejście do kanionu wywołuje uczucia podobne do tych, jakie ma wierzący katolik wchodzący do gotyckiej katedry: obcowania z odwieczną potęgą, o wiele większą od nas, przygniatającą i wspaniałą, boską. Turysta powinien się zachowywać w kanionie tak, jakby był w katedrze.


(928) 698-2808 http://www.navajonationparks.org/htm/antelopecanyon.htm


Web Analytics