W 1863, na długo przed zakończeniem Wojny Secesyjnej czyli przed ostatecznym załatwieniem wielu kwestii terytorialnych (wynik wojny nie był przecież znany), prezydent Abraham Lincoln zatwierdził uchwałę pozwalającą na stworzenie Rządu Tymczasowego na Terytorium Arizony, obejmującym wtedy również dzisiejszy stan Nowy Meksyk. Sekretarzem nowego terytorium Lincoln mianował byłego dziennikarza i przedsiębiorcę Richard'a McCormick'a.
McCormick przyjął nominację niezwykle poważnie czując się szczególnie zaszczycony wyborem prezydenta. Pomimo, że nie był do tego uprawniony, nastychmiast po objęciu urzędu przystąpił do projektowania stanowej pieczęci. Kilka tygodni później pieczęć była gotowa i McCormick zączął ją przykładać na wszystkich oficjalnych dokumentach, jak czynili sekretarze w innych stanach. Pieczęć przedstawiała stojącego w niedbałej pozie brodatego jegomościa, wyobrażającego górnika, a więc górniczy charakter stanu. Za nim widoczna była jednokołowa taczka i wbita w ziemię łopata, a wszystko na tle dwóch szpiczastych pagórkow. Pieczęć została też ozdobiona napisem na obwodzie: “Ditat Deus”- "Bóg Wzbogaca".
Pod wpływem ostrej krytyki prostego projektu (prymitywnego - jak chcieli co bardziej zapalczywi), McCormick stworzył bardziej skomplikowaną wersję, z której zniknęła taczka i kilof, pojawiły się za to cieniowania i wyobrażenie strumyka wijącego się u stóp górnika. Motto pozostało bez zmian. Ponieważ nikt nigdy nie odważył się zakwestionować stwierdzenia, że Bóg Wzbogaca, motto przetrwało na wszystkich wersjach pieczęci stanowej i widnieje na niej do dziś. Oba projekty pieczęci są łudząco podobne do etykiety na pudełkach bardzo popularnego wtedy proszku do pieczenia firmy Pioneer, pieczęć McCormick'a nazwano więc "Pieczęcią z Proszku do Pieczenia". Wydaje się, że McCormick mógl zostać zainspirowany wizerunkiem brodatego pioniera z nalepki proszku, ale nie ma co do tego pewności. Niektórzy historycy są zdania, że Sekretarz McCormick zaprojektował pieczęć stanową zupełnie samodzielnie.
Nalepka z puszki proszku do pieczenia firmy Pioneer. Courtes California State Archives
W 1864 roku członkowie Terytorialnego Zgromadzenia Ustawodawczego postanowili w końcu zająć się oficjalnie sprawą pieczęci i uchwalili, że nowa pieczęć "ma mieć 2 i jedną czawartą cala średnicy i przedstawiać górę San Francisco (koło Flagstaff - przyp. autora) w tle, oraz jelenia, sosny i pionowy kaktus na pierwszym planie. Motto ma być "Ditat Deus".
Pomimo uchwały o nowej pieczęci, zawarte w niej zdanie, że stara pieczęć może być używana do czasu wykonania nowej przez grawerów, McCormick - ewidentnie lubiący własny projekt o wiele bardziej - zwlekał z jej wykonaniem przez całych 15 lat. Pieczęć z Proszku do Pieczenia była używana aż do 1879 roku. Pierwsza wersja pieczęci McCormicka przetrwała do dziś i jest oficjalną pieczęcią powiatu Gila. Pierwszy odcisk stanowej pieczęci o projekcie zgodnym z uchwałą Zgromadzenia Terytorium Arizony, czyli z jeleniem, kaktusem i sosnami, można znaleźć dopiero na dokumencie wystawionym przez to Zgromadzenie 3 marca 1879 roku.
Dagerotyp George'a Warren'a stał się inspiracją nowej Wielkiej Pieczęci Stanu Arizona
Przez następne 30 lat poszczególni sekretarze Terytorium przedstawiali i wprowadzali do użycia różne wersje pieczęci. Na jednej pojawiły sią cieniowania, podczas gdy inna przedstawiała scenę z jeleniem, kaktusem i górą całkiem zacieniowaną , czyli jakby w nocy. W następnej wersji usunięto cienie i dodano wschodzące słońce, ale kaktus miał dziwne wgłębienie, itd. Trochę poprawiona wersja z jeleniem i kaktusem obowiązywała do 1910 roku i jest widoczna na originalnej kopii konstytucji stanowej. Podczas debaty konstytucyjnej dla nowego stanu dyskutowano kwestię nowego projektu pieczęci, ponieważ pieczęć z jeleniem i górą San Francisco była mocno krytykowana i pojawiły się nowe propozycje, ale nie doszło wtedy do żadnych ustaleń i na dokumencie przyłożono starą.
Tymczasem w biurze założyciela Banku Bisbee i głównego managera firmy Phelps Dodge Mercantile Company - wtedy już właściciela największej kopalni miedzi w Arizonie, Copper Queen Mine - Williama Brophy, wisiał wykonany przez fotografa Camillus'a "Buck" Sydney Fly'a dagerotyp, przedstawiający odkrywcę złóż i uważanego za założyciela Bisbee - George'a Warrena. Warren pozował tam jako górnik, w niedbałej pozycji, oparty na kilofie, z prawą nogą na wielkim kamieniu. W 1910 roku w gabinecie Brophy'ego pojawił się jego znajomy, były prezes banku Bisbee i delegat powiatu Cochise do parlamentu stanowego, E.E. Ellinwood, który zobaczył wiszący na ścianie portret. Trwały akurat debaty na temat projektu nowej pieczęci stanowej i dagerotyp Warren'a, przypominający mocno pierwszy projekt McCormika, wydał się Ellinwoodowi najlepszą inspiracją dla projektu nowej Wielkiej Pieczęci Arizony.
Wielka Pieczęć Stanu Arizona
Obowiązująca obecnie pieczęć stanu została zatwierdzona w 1911 roku i przedstawia mieszczącą się w okręgu tarczę z widocznym w tle masywem górskim, nad którym wschodzi częściowo zasłonięte przez chmurę słońce. Po prawej stronie na drugim planie, widoczny jest zbiornik wodny i tama, symbolizujące ogromne inwestycje irygacyjne i sztuczne jeziora. Plan pierwszy to zielone pola i łąki oraz pasąca się krowa co symbolizuje rolnictwo, hodowlę i uprawy bawełny. Po lewej stronie widoczne jest wzgórze z wejściem do kopalni na drugim planie i oparty na łopacie górnik w kapeluszu na pierwszym planie. W taki oto sposób, hulaka, utracjusz i uznany przez sędziego w Tombstone za szaleńca pijak oraz odkrywca jednego z największych złóż miedzi na świecie i przez chwilę najbogatszy człowiek w tych stronach, stał się nieśmiertelnym elementem stanowej pieczęci, o czym prawie nikt w Arizonie nigdy nie słyszał.
Wielkie Pieczęcie niektórych stanów zostały zaprojektowane w oparciu o ścisłe zasady heraldyki, kiedy kolonie miały jeszcze ścisłe związki z Anglią, Hiszpanią i Francją. Na niektórych pieczęciach przetrwały ślady tych związków, ale większość nowszych pieczęci i herbów stanowych powstawała już w czasach istnienia Stanów Zjednoczonych i te nie mają już przeważnie nic wspólnego z żadnymi wcześniejszymi herbami. Wiele herbów projektowali amatorzy, najczęściej politycy albo przypadkowi funkcjonariusze, czasem pozbawieni smaku ale często z przerostem ambicji. Niektóre herby i oparte na nich pieczęcie są więc zbiorem chaotycznie zgrupowanych symboli, jak łąki, postacie Indian, renesansowe karawele i tym podobne wyobrażenia. Pieczęć Arizony jest najlepszym przykładem takiego chaosu.
