B2 Turystyczna

Wiza turystyczna B-2 pozwala na tymczasowy pobyt w USA nieprzekraczający 6 miesięcy. Od niedawna Urząd Imigracyjny wydaje jednak zezwolenia na pobyt nie przekraczający 30 dni.

Zion National Park Zdjęcie: Wolfgang Staudt

Wiza B-2 jest wydawana w celach turystycznych, osobom odwiedzającym krewnych lub znajomych, sportowcom amatorom wyjeżdżającym na zgrupowania, treningi lub mecze towarzyskie (bez kompensacji od organizatorów w USA), osobom biorącym udział w sympozjach, konferencjach, konwencjach wszelkiego rodzaju, osobom biorącym udział w zjazdach i spotkaniach organizacji międzynarodowych, a także osobom poddającym się w USA leczeniu. Wizę B-2 otrzymują również osoby uczestniczące w konkursach, wydarzeniach kulturalnych, koncertach - pod warunkiem, że udział ten nie jest płatny (przepisy są w zasadzie jasne i klarowne a mimo to istnieje szereg niejasności i „szarych stref” - przeczytaj wyjaśnienie jakie w sprawie wiz P podaje na swojej stronie jedna z ambasad USA). Wizę turystyczną otrzymują też osoby podróżujące do USA w celu zarządzenia spadkiem, albo pobrania nagród międzynarodowych.

B-2 to najczęsciej wydawana wiza wjazdowa do Stanów Zjednoczonych, pomimo, że szereg krajów zostało zaliczonych do programu wymiany bezwizowej. Odmowa wydania wizy B-2 jest najczęściej związana z ogólną sytuacją w kraju pochodzenia osoby starającej się o tą wizę i niestety często nie ma nic wspólnego z rzeczywistą sytuacja aplikanta.

Kto może uzyskać wizę turystyczną

• O wizę B-2 może się starać każda osoba pełnoletnia (min. 18 lat) po przedstawieniu powodów wyjazdu i udokumentowaniu swojej sytuacji, w tym przeważnie finansowej, oraz związków z krajem zamieszkania (formularz DS-156 przedstawia listę osób, którym nie przysługuje wiza B-2). W praktyce sprowadza się to do przekonania konsula, że nie staniesz się w USA nielegalnym imigrantem, że nie podejmiesz nielegalnej pracy ani nie zostaniesz w USA poza ważność wizy (w rzeczywistości - poza ważność statusu tymczasowego przyznanego ci przez urzędnika podczas przekraczania granicy). Czyli że nie jedziesz do pracy, nie będziesz w Ameryce studiować, ani nie zamierzasz zostawać tam na stałe (albo na dłużej, nawet o jeden dzień poza status);
• Na wizie B-2 możesz przebywać w USA tylko tak długo jak to zostało zaznaczone na formularzu I-94, Arrival Departure Record podczas przekraczania granicy. Długość pobytu zależy też od tego, czy otrzymałeś wizę jednokrotną czy wizę wielokrotnego przekraczania. Możesz więc otrzymać pozwolenie pbytu tylko na miesiąc, albo łącznie przebywać w Stanach nawet pięć lat (well, przynajmniej teoretycznie);
• Urzędnicy imigracyjni najczęściej wpisują 6 miesięcy, ale zdarza się często, że napiszą tylko miesiąc. Trudno tu podać jekieś powody czy wyłuskać konkretną zasadę. Przyjmijmy więc, że jeden miesiąc pobytu w USA przyznany przez urzędnika imigracyjnego - to zwykły pech.

Wymagania

• Musisz udokumentować powód wyjazdu do USA;
• Musisz wykazać związki z krajem pochodzenia, takie jak stała praca, studia, związki rodzinne, majątek, itd. co wyzaźnie wskazuje, że po podróży do USA wrócisz do swojego kraju;
• Musisz udowodnić, że celem wyjazdu nie jest praca zarobkowa;
• Musisz udokumentować, że posiadasz wystarczające fundusze na pokrycie kosztów podróży i pobytu w USA.

W niektórych przypadkach akceptowane są oświadczenia finansowe osób sponsorujących, na przykład rodziców wysyłających dzieci na wakacje do krewnych lub na kolonie czy obozy.

Proces

Większość konsulatów przyjmuje zgłoszenia telefonicznie i wyznacza datę interview - spotkania z konsulem na rozmowę kwalifikacyjną. Wcześniej pocztą należy dostarczyć wypełniony formularz DS-156 (mężczyźni - i chłopcy - w wieku od 14 do 45 lat muszą dodatkowy wypełnić i przesłać formularz DS-157) oraz kopię paszportu ważnego co najmniej 6 miesięcy od daty planowanego powrotu z USA. Możesz załączyć całą dokumentację, ale część lub dokumenty dodatkowe będziesz też mógł przedstawić konsulowi podczas spotkania, co jest zresztą lepszym rozwiązaniem, bo trudno uwierzyć, aby konsul zagłębiał się w twoje papiery dwa tygodnie przed spotkaniem z tobą. Wyślij kopie, a oryginały miej przy sobie i pokaż je podczas rozmowy.
Jeśli nie przekonałeś konsula, odmowę wraz z paszportem otrzymasz natychmiast. Jeśli natomiast wywarłeś dobre wrażenie i pracownik konsulatu postanowił dać ci wizę, otrzymasz swój paszport wraz z wklejoną wizą pocztą lub kurierem kilka dni później.

Dokumentacja

• Formularz DS-160, Nonimmigrant Visa Application
• Kopia paszportu ważnego co najmniej 6 miesięcy poza planowaną datę powrotu z USA.
• Zdjęcie bez nakrycia głowy (chyba że jesteś takiego wyznania, które wymaga nakrycia) na jasnym tle, z przodu, przesyłane elektronicznie razem z formularzem DS-160;
• Opłata wizowa

Uważa się powszechnie, że szanse na otrzymanie wizy B-2 znacznie wzrastają, jeśli ubiegający się o nią przedstawi zaproszenie. Od dawna zaproszenia od osób prywatnych nie są wcale wymagane, jesteśmy przekonani, że mogą być nawet szkodliwe i przeszkodzić w otrzymaniu wizy, ale jeśli masz zaproszenie od kuzyna czy wujka i koniecznie chcesz je przedłożyć, załącz je do wysyłanej dokumentacji.

• Jeżeli jedziesz turystycznie, na zaproszenie organizacji, aby wygłosić odczyt (niepłatny) lub wziąć udział w wydarzeniu kulturalnym i dysponujesz oficjalnymi publikacjami tych imprez, takimi jak ulotki informacyjne, plan wycieczki, program konferencji, lub zaproszenie od instytucji przedstawiające cel wyjazdu, załącz je do wysyłanej dokumentacji
• Wyciągi z banków, dokumentacja przedstawiająca twój stan majątkowy, stan rodzinny, itd. - wszystko to co jasno wskazuje, że stać cię na wyjazd i na pobyt, i że na pewno zamierzasz wróci

Podsumowanie

Otrzymanie wizy B-2 jest stosunkowo łatwe jeśli spełniasz wymagania i nie plączesz się podczas spotkania, co może sprawiać wrażenie, że cel twojego wyjazdu jest inny niż podajesz. Każdego dnia tysiące ludzi na całym świecie dostaje wizę turystyczną, ale oczywiście wszyscy, którzy kiedykolwiek dostali odmowę znają co najmniej kilka innych osób, którym też odmówiono. Niestety, każda odmowa zmniejsza twoje szanse następnym razem. Jeśli masz już kilka odmów, to najlepiej przestań się już starać o taką wizę.
Pomimo raczej jasno sformułowanych kryteriów przyznawania wizy turystycznej, w bardzo wielu przypadkach odmowa lub przyznanie wizy to przypadek. Znane są opowieści o jakiejś pani konsul w którymś konsulacie, która prawie nigdy nie przyznaje wizy nikomu. Tak sobie, taką ma zasadę i nie da się nic na to poradzić. Albo wizy turystyczne dostają osoby, które na drugi dzień po wylądowaniu w USA idą do pracy. Równie często wizy nie dostają osoby jadące do USA na 5 dni, na koncert, albo w celach czysto biznesowych, co jasno wykazują konsulowi przy pomocy licznej i szczegółowej dokumentacji, a mimo to konsul wizy odmawia. Nie ma na to wszystko żadnej rady. Rozmowa trwa najczęściej kilkanaście albo kilkadziesiąt sekund, za tobą stoi w kolejce jeszcze 40 petentów, a konsul od dawna już marzy o przerwie na papierosa. Jest tylko jedna, główna zasada: staraj się o wizę turystyczną tylko wtedy, kiedy jesteś naprawdę przekonany, że właśnie o taką wizę powinieneś się starać. Jeżeli cel twojego wyjazdu jest inny niż cele objęte wizą B-2, staraj się o inną, właściwą.