Istnieją dwie kategorie wymiany: J i Q. Piętnaście podkategorii wizy J ma służyć celom "edukacyjnym i wymianie kulturalnej” i jest zarządzanych w całości przez Departament Stanu. W odróżnieniu od wizy J1, w której praca jest mniej ważną częścią prgramu, wiza Q ma umożliwić realizację „pewnych programów międzynarodowej wymiany kulturalnej zapewniających praktyczny trening i zatrudnienie, oraz dzielenie się wiedzą na temat historii, kultury i tradycji kraju pochodzenia aplikanta w USA”.
Zespół taneczny Polanie Zdjęcie: Heather
Zatrudnienie jest więc integralną i ważną częścią każdego programu Q1. Dlatego opis wizy Q1 umieściliśmy właśnie tu, w sekcji wiz pracowniczych, a J1 w sekcji wiz studenckich.
Programy wizy Q1 są w całości zarządzane przez Urząd Imigracyjny (United States Citizenship and Immigration Service) a nie Departament Stanu, jak wizy w kategorii J.
Każdy program, trening i zatrudnienie musi być wcześniej zatwierdzone przez USCIS (petycja pracownicza, formularz I-129, Petition for a Nonimmigrant Worker), a pracodawca (organizacja sponsorująca) musi oferować program, którego integralną częścią jest przedstawienie tradycji i kultury kraju pochodzenia osoby sponsorowanej. Organizacja sponsorująca może zaprosić większą ilość osób na tej samej petycji. Wiza Q nie ma wiz pochodnych przeznaczonych dla najbliższej rodziny, żona lub mąż, albo dzieci, mogą się starać o wizę B2.
Q1 nie wymaga certyfikatu zatrudnienia z Departamentu Pracy, zasięgania opini związków zawodowych ani ekspertów, jak w przypadku wizy P3. Po skończonym programie osoba sponsorowana może przebywać jeszcze w USA legalnie przez 30 dni.
Kto może uzyskać wizę Q1
- Q1 mogą uzyskać tylko te osoby, które zostały zakwalifikowane do jednego z programów wymiany, organizowanego przez firmę, organizację lub instytucję i zatwierdzonego przez Urząd Imigracyjny;
- Osoby w wieku powyżej 18 lat, zdolne do wykonywania obowiązków określonych w petycji pracowniczej;
- Muszą posiadać umiejętność przekzania informacji na temat tradycji, kultury i zwyczajów kraju pochodzenia.
Kto może sponsorować na wizę Q1
- Przedsiębiorstwo albo organizacja musi prowadzić aktywną działalność biznesową lub inną w USA;
- Musi wykazać, że posiada warunki i możliwości realizowania programów pracy lub kursu związanego z prezentacją kultury i tradycji kraju pochodzenia osoby sponsorowanej, i że takie programy prowadzi;
- Posiada wystarczające środki finansowe na pokrycie kosztów związanych z programem, zatrudnia specjalnie wybraną i wykwalifikowaną osobę do nadzoru programu i że jest w stanie pokryć zarobki sponsorowanego pracownika.
Wymagania
Program wymiany kulturalnej musi się odbywać w szkole, bibliotece, w muzeum albo w innym miejscu, w którym publiczność albo osoby zwiedzające lub odwiedzające, będą miały łatwy dostęp do informacji na temat kultury i tradycji kraju pochodzenia osoby sponsorowanej;
Promocja kultury kraju pochodzenia musi być integralną częścią wykonywanych obowiązków pracowniczych, a samo zatrudnienie nie może być osobną i niezależną częścią programu;
Samo zatrudnienie (wykonywana praca) musi dopełniać i uzupełniać część kulturową i musi stanowić środek do osiągnięcia głównego celu programu, jakim jest zapoznanie jak najszerszej publiczności z aspektami kultury i tradycji kraju pochodzenia osoby sponsorowanej.
Sponsor musi zapewnić wynagrodzenie i warunki pracy przynajmniej takie same jak oferowane pracownikom amerykańskim;
Musi wyznaczyć kwalifikującą się osobę spośród pracowników firmy lub organizacji do zarządzania programem wymiany kulturalnej i do kontaktów z Urzędem Imigracyjnym.
Aplikant musi udokumentować mocne związki z krajem pochodzenia, tzn. przedstawić wszelką dokumentację dotyczącą sytuacji majątkowej i rodzinnej, udokumentować stałe zamieszkanie i przedstawić plany na przyszłość związane z edukacją lub praktyką zawodową zdobytą w USA, a wykorzystywaną po powrocie do kraju.
Proces
Wizy Q1 nie można otrzymać samodzielnie bez złożonej wcześniej przez pracodawcę (sponsora) lub agenta występującego w jego imieniu, i zatwierdzonej przez Urząd Imigracyjny, petycji pracowniczej (formularz I-129, Petition for a Nonimmigrant Worker). Q1 jest wydawana na czas trwania zatrudnienia lub treningu, lecz nie dłużej niż na 15 miesięcy. Q1 nie przewiduje przedłużeń, zezwala jednak na zmianę statusu na inny nieimigracyjny. Pozwala na pody poza okres objęty petycją przez dodatkowe 30 dni.
Dokumentacja
- Formularz DS-160 - Aplikacja o Wizę Nieimigracyjną;
- Kopia powiadomienia o zatwierdzeniu petycji pracowniczej, formularz I-767, Notice of Action;
- Konsulat może wymagajć kopii petycji pracowniczej;
- Kopia paszportu ważnego co najmniej 6 miesięcy poza planowaną datę powrotu z USA.
- Zdjęcie bez nakrycia głowy (chyba że jesteś takiego wyznania, które wymaga nakrycia) na jasnym tle, z przodu, przesyłane elektronicznie razem z formularzem DS-160;
- Dyplomy, świadectwa ukończenia szkół lub uczelni - w zależności od konkretnych wymagań programu;
- Wyciągi z banków, dokumentacja przedstawiająca twój stan majątkowy, stan rodzinny, itd. - wszystko to co jasno wskazuje, że stać cię na wyjazd i na pobyt, i że na pewno zamierzasz wrócić;
- Opłata wizowa.
Uwaga: konsul może zawsze zażądać dodatkowej dokumentacji, podobnie jak w przypadku każdej innej wizy nieimigracyjnej czy imigracyjnej.
Podsumowanie
Jeżeli chcesz pracować w USA, chciałbyś zdobyć doświadczenie lub odbyć trening w swoim zawodzie, poszerzyć wiedzę, zdobyć nowe umiejętności, masz łatwość w nawiązywaniu kontaktów z ludźmi, kochasz kulturę, język i tradycje swojego kraju i chcesz się dzielić swoją wiedzą, pobyt na wizie Q1 może być wspaniałym doświadczeniem i przeżyciem.
Q1 nie jest jednak łatwa do uzyskania, stawia przed sponsorem szereg bardzo trudnych do spełnienia warunków, wymaga złożenia petycji pracowniczej i zapewnienia dodatkowego specjalnie przygotowanego pracownika do nadzoru nad programem i spełniającego rolę pośrednika pomiędzy sponsorem a Urzędem Imigracyjnym. Wymaga wcześniejszego prowadzenia podobnych programów (nie muszą to być programy dotyczące tego samego kraju), posiadania pomieszczeń dostępnych dla szerszej publiczności i finansów umożliwiających prowadzenie takich programów. Najlepszym przykładem może być stała lub czasowa ekspozycja muzealna albo etnograficzna, albo festiwal etniczny, np. Octoberfest - Dni Niemieckie, albo Taste of Chicago - międzynarodowy festiwal kulinarno-kulturalny. Może to być również program prezentowany przez publiczną bibliotekę przedstawiający literaturę i kulturę jakiegoś kraju, albo np. „Miesiąc Polski” w prywatnej szkole. Możliwości jest wiele, ale w każdym przypadku program musi być rzetelnie zaprojektowany a jego głównym motywem nie może być piwo (Octoberfest) albo polskie pierogi (Taste of Chicago), lecz prezentacja wielu aspektów dorobku kulturalnego jakiegoś kraju: historia, tradycje, język, literatura, itd. Najlepszymi kandydatami na sponsorów są duże i znane organizacje, uniwersytety stanowe, prywatne uczelnie, muzea, biblioteki, instytucje naukowe, organizacje etniczne lub związkowe prowadzące taką działalność w miarę regularnie. Idealnym kandydatem wydaje się być bibliotekarz, etnograf, językoznawca, krytyk literacki lub filmowy, archeolog, historyk, itd. - oraz studenci takich kierunków, ale nie jest to „żelazny” wymóg.
