Nie ma wątpliwości, że dopiero kolej, łącząc ogromne obszary prawie połowy sukontynentu północno-amerykańskiego, umożliwiła powstanie w miarę jednolitego państwa jakim dziś są Stany Zjednoczone. Ukończona 10 maja 1869 roku pierwsza linia transkontynentalna połączyła istniejące wcześniej systemy Wschodniego Wybrzeża z Californią i Zachodem, przyczyniając się do ostatecznego zasiedlenia obszarów od Chicago i San Louis do Wyoming i Oregon. Wybudowana przez dwie firmy Central Pacific i Southern Pacific i ostatecznie połączona w Utah, linia przyczyniła się do zjednoczenia kraju bardziej niż wszystkie programy rządowe. Amerykańska kolej przeżyła największy rozkwit na początku XX wieku. Przystanki kolejowe stawały się początkami miast, a wielkie dworce kolejowe w Nowym Jorku, Chicago, Pitttsburgu czy San Francisco przypomiały wykwintne pałace, na których budowę przeznaczano miliony dolarów.
W latach 30-tych największym zagrożeniem dla pociągów pasażerskich okazał się automobil i zakłady Forda. Przez kilka dziesięcioleci kolej broniła się jeszcze oferując najwyższy możliwy komfort podróży wagonami z fabryki Pullmana w Chicago. W nowych składach były teraz wagony sypialne oferujące wygody porównywalne z tymi oferowanymi przez najlepsze hotele, a w wagonach restauracyjnych podawano majbardziej wyszukane kreacje wielkich mistrzów sztuki kulinarnej. To był prawdziwy Złoty Wiek amerykańskich kolei. Tylko legendarny Orient Express na trasach z Londynu do Istambułu albo do Aten oferował podobny luksus. Amerykańskie linie kolejowy wzorowały się zreszta w pełni na nowym projekcie Orient Express z 1926 roku, którego głównym mottem było życie w najwyższym komforcie w stylu Art Deco na pokładzie pociągu, zapewniającego podróżnym absolutnie wszystko.
Wielkie firmy kolejowe zaczęły masowo upadać w latach budowy narodowego systemu autostrad (1950-1976). Lata 60-te i 70-te to również rozkwit szybkiego transportu lotniczego. Kolej nie mogła konkurować ani z samochodem i ciężarówką na autostradach, ani z odrzutowcem.
Rolę legendarnych już prawie wielkich linii kolejowych przejęła częściowo państwowa firma Amtrak, obsługująca wszystkie pasażerskie połączenia na krótkich dystansach i oferująca przejazdy superkomfortowe na kilku długich trasach, nawiązując do najlepszych tradycji złotego wieku amerykańskiego kolejnictwa. Dziś, poza Amtrakiem, istnieje jeszcze tylko kilka firm kolejowych oferujących podróże pociągiem na długich dystansach. Niektóre korzystają z systemu firmy Amtrak, podłączając swoje wagony do jej składów, kilka oferuje własne trasy. Tylko fracht, czyli wielkie składy towarowe, transportujące wiele tysięcy ton towarów, mają zapewnioną przyszłość, ale też nie wiadomo na jak długo. Pomimo milionów ciężarówek na amerykańskich drogach, transport kolejowy na wielką skalę jest jeszcze wciąż tańszy, ale nie oznacza to, że nie zostanie zastąpiony czymś innym, jeszcze tańszym i szybszym. Podobno sterowiec napędzany małym silnikiem Hondy może lecieć z szybkością150 mil na godzinę (ciężarówka maksymalnie 60) wioząc ponad 100 ton ładunku (ciężarówka 35 ton) i oferując najwyższy komfort pilotom. Mogą też podobno latać całkiem automatycznie, sterowane komputerami.
Podróż koleją, pomimo postępu i samolotów, jest jednak wciąż przeżyciem niezwykłym. Niesposób porównać nudnego przelotu na wysokości 44 tysięcy stóp z oglądaniem widoków z okien wagonu. Nawet samochód ani najwygodniejszy autokar nie mogą się równać z komfortem pociągu z jego sypialniami i wagonami restauracyjnymi. Żadna autostrada nie oferuje też tras po jakich można przejechać pociągiem. Zaprojektowane przez nas wycieczki pociągiem to połączenie dostępnych jeszcze tras kolejowych z użyciem wagonów Pullmana, z przejazdami liniami Amtrak i autokarem lub wynajętym samochodem wszędzie tam, gdzie warto się zatrzymać na dłużej dla lokalnych atrakcji.
