Nieimigracyjny status T jest przeznaczony dla ofiar przemytu i handlu ludźmi, które zgadzają się współpracować z władzami w ujęciu i ukaraniu sprawców. Są to najczęściej osoby znęcone fałszywymi obietnicami dobrej pracy zagranicą, zmuszone później do pracy niewolniczej.
Oferowali nam dobrą pracę... Zdjęcie: Jerry Zurek
Wizy T1 podlegają rocznym kwotom wizowym (5 tysięcy wiz dla głównych aplikantów), ale kwotom nie podlegają wizy pochodne (dla najbliższej rodziny). Osoby, których podania o T1 nie mieszczą się w kwocie na dany rok mogą otrzymać zezwolenie na pobyt i pracę w czasie kiedy ich aplikacja "czeka” do następnego roku na nową pulę wizową a aplikant - na możliwość zmiany statusu.
Uwaga: Urząd Imigracyjnyu zamieszcza opisy wiz S, T i U w sekcji "Other Ways to Get a Green Card" (Inne sposoby uzyskania Zielonej Karty) pomimo, że żadna z nich nie jest wizą imigracyjną. Z wiz S, T i U można się starać o stały pobyt nawet na podstawie tej samej dokumentacji, ale nie jest to regułą. Wiele osób nie korzysta z tej możliwości. Pracownicy wymiaru sprawiedliwości innych państw, większość świadków w procesach, a nawet ofiary handlu ludźmi lub prześladowań, po krótkim pobycie w USA wracają do kraju nigdy nie starając się o stały pobyt. Nasza sekcja "Inne sposoby imigracji" wylicza tylko te wizy, które muszą być zaliczone do wiz imigracyjnych, a ich zastosowanie od razu owocuje uzyskaniem stałego pobytu. Wizy S, T i U nie kwalifikują do stałego pobytu automatycznie, ale podwójny zamiar jest dopuszczalny, a nawet - w niektórych przypadkach - jest oczywisty, dlatego zamieszczamy je tu, w dziale wiz "dual-intent".
Klasyfikacja T została stworzona decyzją Kongresu w październiku 2000 roku jako część Victims of Trafficking and Violence Protection Act (Ustawa o Ochronie Ofiar Handlu Ludźmi i Przemocy). Jej celem jest umożliwienie organom ścigania dostępu do świadków i ofiar, oraz umożliwienie ofiarom przestępstw przebywanie i ewentualne pozostanie na stałe w USA.
Przemyt i handel ludźmi to współczesna forma niewolnictwa. Pośrednicy, agencje lub organizacje przestępcze najczęściej zwabiają ludzi fałszywymi obietnicami dobrej pracy w USA, możliwością rzekomego „załatwienia” statusu lub fałszywego małżeństwa w Stanach Zjednoczonych. Osoby takie mogą wjeżdżać do USA legalnie, albo są wwożone nielegalnie, najczęściej na pokładach statków transportowych, i lokowane w fabrykach, przetwórniach żywności, restauracjach, itd. Pracodawcy "zapewniają” miejsce pracy, mieszkanie i wyżywienie, ale ludzie tacy miesiącami albo nawet całymi latami nie wychodzą na zwnątrz pracując po 12 albo 14 godzin na dobę za grosze. Większość ich zarobków jest zabierana na opłacenie kosztów przyjazdu i pobytu. Są to długi, których ofiara nie może nigdy spłacić, i których gwarancją jest najczęściej lęk o los pozostawionej w starym kraju rodziny. Przypadki zmuszania do pracy groźbą lub szantażem zdarzają się też wśród dyplomatów wykorzystujących swój personel w sposób niewolniczy.
Jest to proceder szczególnie odrażający i władze walczą z nim od wielu lat. Od 2000 roku istnieje konkretny instrument w postaci ustawy o ochronie ofiar przestępstw umożliwiającej uzyskiwanie zeznań od ofiar. Wiza T1 pozwala ofiarom tego procederu na legalne przebywanie w USA i współpracę z władzami, a nawet na stały pobyt.
Osoby mogą zostać uznane za ofiary handlu ludźmi, jeśli wykonują pracę pod przymusem, wykonują ją w wyniku oszustwa albo w wyniku fałszywych zapewnień.
Dwie podstawowe grupy osób uznawanych za ofiary handlu ludźmi to osoby przemycone do USA lub namówione do wyjazdu za pomocą fałszywych obietnic, gróźb, przemocy fizycznej albo psychicznej, oraz zmuszone do:
- uprawiania prostytucji;
- pracy niewolniczej lub częściowo niewolniczej;
i utrzymywane w stanie zależności groźbami, przemocą fizyczną, znęcaniem się, strachem o los bliskich lub lękiem przed zemstą, zależnością zawodową lub konsekwencjami po powrocie do kraju, itd.
Kto może uzyskać wizę T1
Ofiary handlu ludźmi przebywające w USA albo na terenach pod protektoratem USA;
- Osoby, które są gotowe współpracować z władzami w śledztwie i w oskarżeniu i skazaniu przestępców biorących udział w handlu ludźmi;
- Ofiary tego procederu w wieku poniżej 18 lat;
- Osoby, którym grozi szczególne niebezpieczeństwo w razie powrotu do swojego kraju
- Najbliższa rodzina ofiary przestępstwa (w tym bracia i siostry oraz rodzice, jeżeli główny aplikant oraz rodzeństwo mają mniej niż 18 lat).
Wymagania
Wizy T nie można otrzymać poza granicami Stanów Zjednoczonych, dotyczy ona bowiem osób albo przeszmuglowanych do USA, albo takich, które wjechały legalnie (np. jako personel albo służba domowa dyplomaty), ale są nielegalnie zmuszane do pracy lub innych czynności wbrew ich woli i poprzez groźby, szantaż albo przymus fizyczny na terenie USA. Osoby takie muszą też wyrazić wolę współpracy z władzami w celu ukarania sprawców.
Proces
O przyznanie nieimigracyjnego statusu T1 może wystąpić sama osoba poszkodowana składając aplikację (formularz I-914, Application for T Nonimmigrant Status). Aplikacja nie musi, ale powinna zawierać również Suplement B, wypełniony i podpisany przez uprawnionego pracownika albo oficera policji lub innej agencji rządowej (Law Enforcement Agency). Wypełniony przez organa ścigania i podpisany Suplement B potwierdza, że osoba starająca się o status T1 jest rzeczywiście ofiarą handlu ludźmi. Aplikant musi też przedstawić pismo przedstawiające fakty związane z przestępstwem. Zatwierdzenie aplikacji oznacza zezwolenie na przebywanie osoby poszkodowanej w USA przez okres do 3 lat (wraz z najbliższą rodziną).
Pomimo, że do uzyskania świadczeń i do wystąpienia o status T1 może wystarczyć zaświadczenie z Department of Human Services i zaświadczenie z policji, w praktyce udowodnienie cierpień uprawniających do uznania ofiarę przemytu lub handlu ludźmi wymaga rozległej dokumentacji i (poza nielicznymi wyjątkami niezdolności do współpracy z powodu ciężkich urazów fizycznych lub psychicznych) do współpracy z organami ścigania w celu schwytania i ukarania sprawców.
Dokumentacja
- Petycja, formularz I-914, Application for T Nonimmigrant Status;
- Suplement do petycji, formularz I-914B, w którym odpowiednia agencja poświadcza, że osoba poszkodowana była, jest lub będzie potrzebna w śledztwie;
- Trzy zdjęcia;
- Pismo przedstawiające wypadki i wydarzenia, na podstawie których osoba ubiega się o status T1.
Po spełnieniu pewnych warunków, ofiara handlu ludźmi może uzyskać stały pobyt:
Kto może uzyskać stały pobyt ze statusu T1
- Ofiary handlu ludźmi, które na statusie T1 przebywały w USA przez okres co najmniej 3 lat;
- Osoba pokrzywdzona przekazała wszystkie posiadane informacje na temat przestępstwa organom ścigania (współpracowała z władzami w śledztwie) i informacje te były pomocne w prowadzonym śledztwie i/lub w skazaniu sprawców;
- Ofiara przestępstwa wykaże, że stały pobyt powinien być przyznany ze względów humanitarnych lub że jest to w interesie USA;
- Najbliższa rodzina ofiary przestępstwa (w tej kategorii mieszczą się również rodzice oraz rodzeństwo).
Dokumentacja - zmiana statusu na stały
- Aplikacja o zmianę statusu, formularz I-485, Application to Register Permanent Residence or Adjust Status;
- Kopia zatwierdzenia aplikacji o status T1, Powiadomienie, formularz I-797, Notice of Action;
- Informacje biograficzne, formularz G-325A, Biographic Information;
- Wyniki badania lekarskiego i szczepień, formularz I-693, Report of Medical Exam and Vaccination Record;
- Kopia dowodu wjazdu, formularz I-94, Arrival/Departure Record;
- Kopie wszystkich stron paszportu;
- Dwa jednakowe, nieretuszowane zdjęcia bez nakrycia głowy (chyba że jesteś takiego wyznania, które wymaga nakrycia) na jasnym tle, z przodu;
- Opłata za rozpatrzenie aplikacji (w sytacjach uzasadnionych można się ubiegać o zniesienie opłaty).
Po zatwierdzeniu przez Urząd Imigracyjny aplikacji o zmianę statusu (formularz I-485) lub jednocześnie z tą aplikacją, osoba na T1 może złożyć petycję imigracyjną dla członków najbliższej rodziny (formularz I-914, Supplement A, Petition for Qualifying Family Members of a T1 Nonimmigrant).
Podsumowanie
Wiza T1 jest wydawana ofiarom przemytu i handlu ludźmi, zmuszanym do wykonywania pracy groźbą lub szantażem. Osoba, której Urząd Imigracyjny przyznał status T1 nie musi nawet składać podania o zezwolenie na pracę, ponieważ jest ono przyznawane automatycznie. T1 uprawnia też do szeregu świadczeń bez względu na status, a więc nawet osoby przebywające w USA nielegalnie, pod warunkiem, że uzyskają certyfikat z Departamentu Usług Socjalnych (Department of Human Services). Osobom takim przysługują takie same świadczenia jak uchodźcom. Osoby w wieku poniżej 18 lat nie muszą się nawet starać o certyfikat z DHS. Szczególne ułatwienia są również rozciągnięte na członków rodziny osoby poszkodowanej. Osoba uznana za poszkodowaną, której przyznany został status T1, i która nie ukonczyła jeszcze 18 lat, może uzyskać status pochodny nie tylko dla żony i dzieci, ale nawet dla braci i sióstr jeśli oni też mają mniej niż 18 lat, oraz dla rodziców, co jest przywilejem, który normalnie przysługuje tylko obywatelom USA. Sponsorowanie brata lub siostry przez obywatela trwa aktualnie ponad 12 lat, a status pochodny dla rodzeństwa osoby na T1 jest przyznawany prawie natychmiast. Świadczy to o powadze z jaką władze starają się walczyć z tą przerażającą zbrodnią jaką jest współczesny przemyt i handel ludźmi.
Wiza T jako humanitarna, zwalnia też z obowiązku ponoszenia opłat za rozpatrywanie podań. O zwolnienie z opłaty można również wystąpić składając podanie o stały pobyt, jeśli sytuacja materiana aplikanta usprawiedliwia takie zwolnienie.
