Siedmiomilowa trasa widokowa (11 km) wzdłuż krawędzi kanionu z dziewięcioma punktami widokowymi. Można ją przejechać samochodem (droga jest zamknięta dla pojazdów prywatnych od 1 marca do 30 listopada), ale o wiele lepszym rozwiązaniem jest rower, a najlepszym - autobus linii Czerwonej, zatrzymujący się przy wszystkich punktach widokowych jadąc w kierunku na zachód i w trzech punktach (Pima Point, Mohave Point i Powell Point) w drodze powrotnej na wschód. Przystanek linii Czerwonej i Niebieskiej jest w pobliżu parkingu przy Bright Angel Lodge. Równolegle do Hermit Road nad samą krawędzią kanionu biegnie piesza trasa Rim Trail, ciągnąca się od punktu początkowego przy Hermit Trail pół kilometra na zachód od Pima Point, aż do początku South Kaibab Trail, niedaleko Yaki Point po zachodniej stronie Grand Canyon Village. Hermit Road może być na krótko zamknięta w okresie burz i deszczów monsunowych w lecie (zobacz mapę).
Widok z West Rim Trail - Hermit Road Zdjęcie: Max Richard
Trailview Overlook
Bright Angel Trail widziany z Trailview Overlook Zdjęcie: National Park Service - Grand Canyon
Pomiędzy Trailview Overlook (albo Trail View Point) a szlakiem Bright Angel, jest głęboki wąwóz w kształcie wielkiej litery V. Patrząc prosto na wschód, widać stąd Bright Angel Trail, który biegnie po jego wschodniej ścianie i jest prawie cały dobrze widoczny z tego punktu aż do samej rzeki Colorado na dnie kanionu. Pomiędzy rzeką Colorado a krawędzią konionu leży formacja z czerwonego wapiena zwana Redwall Limestone, odsłonięta dzięki usuniętym przez wiatr i wodę zwietrzałych przed milionami lat warstw skał. Warstwa ta, o grubości 500 - 550 stóp, wije się przez cały Grand Canyon tworząc prawie pionowe urwiska o najbardziej fantazyjnych kształtach, o łącznej długości ponad tysiąca mil. Redwall Limestone nie podlega erozji tak szybko jak inne wartswy i jest zaporą nie do przebycia dla strumieni i rzek, które omijają wielką ścianę szerokimi zakolami. Redwall jest jednak popękana, geologowie zidentyfikowali co najmnioej 200 takich pęknięć - "faults". W wielu miejscach pęknięcia stały się naturalnym korytem dla spływającej z wyżej położonych terenów wody, która wyrzeźbiła w nich mniejsze lub większe kaniony. Jednym z takich pęknięć - Bright Angel Fault - płynie strumień Garden Creek. Bright Angel Fault ciągnie się o wiele dalej na południe od kanionu. Lewa, zachodnia strona wąwozu Garden Creek jest o kilkadziesąt stóp wyższa niż wschodnia. Szlaki od krawędzi do Colorado River są możliwe tylko w miejscach naturalnych pęknięć Redwall, poszerzonych erozją spływających po nich wody. Na Trailview Overlook nie ma żadnych udogodnień ani parkingu dla samochodów, ale jest przystanek autobusowy linii czerwonej (zobacz mapę).
Maricopa Point
Widok z Maricopa Point Zdjęcie: Max Richard
Wąska skała wystaje w tym miejscu ponad 100 stóp (30 m) z południowej ściany kanionu. Kończy się stromym, prawie pionowym urwiskiem zakończonym kilkaset stóp niżej rumowiskiem oderwanych od ścian kanionu kamieni. Ciągnie się jednak o wiele niżej jako wąska, pionowa ściana, stojąca pomiędzy Horn Creek i Garden Creek na dnie. Maricopa to jeden z najlepszych punktów widokowych na Południowej Krawędzi. Nic nie zasłania tu widoku ogromnej części Wielkiego Kanionu. Widać stąd wiele mil wijącej się wzdłuż Horn Creek i wokół Dana Butte pieszej trasy Tonto Trail. Widać też kilka odcinków Bright Angel Trail poniżej Garden Crek, nie zasłoniętych przez mesę Battleship. Zanim Grand Canyon stał się chronionym obszarem parku narodowego, podejmowane tu były liczne próby eksploatacji różnych złóż i minerałów. Podobne próby podejmowane są zresztą cały czas w pobliżu parku, Indianom Havasupai dopiero całkiem niedaweno udało sie powstrzymać eksplotację złóź uranu na granicy z ich rezerwatem. Na terenie Wielkiego Kanionu pod koniec XIX wieku działały kopalnie złota, serbra i miedzi, a uruchomiona w 1893 roku Orphan Mine prowadziła eksploatację rzadkiego metalu o nazwie wanad ("vanadium"). Na krawędzi kanionu niedaleko Maricopa Point, stoją do dziś zabudowania należące kiedyś do tej kopalni. Wejście do korytarzy i tunele znajdują się w ścianie 1,000 stóp poniżej urwiska. W latach 50-tych odkryto tu również bogate złoża uranu, niezbędne w rozwijającym się kolosalnym amerykańskim programie zbrojeniowym. Kopalnia w Grand Canyon działała od 1956 do 1969 roku i była największym producentem tego surowca w USA. Z powodu niskiej radioaktywności odpadów, odcinek pieszej trasy między Maricopa a Powell Point został zamknięty. Nowy odcinek, omijający niebezpieczne miejsce szerokim łukiem, jest o ponad pół mili dłuższy od oryginalnego (zobacz mapę).
Powell Point
Widok z Powell Point Zdjęcie: National Park Service - Grand Canyon
Jeżeli jesteś w Maricopa Point i posuwasz się w kierunku zachodnim, zamiast czekać na autobus, który przewiezie cię do Powell Point, przejdź tą niewielką trasę pieszo, to zaledwie 10 minut spokojnego spaceru, wartego jednak dla wspaniałych widoków z samego brzegu kanionu. Powell Point to wąski występ skalny z miejscem widokowym, podobny do Maricopa Point. Jest tu granitowy pomnik zbudowany dla upamiętnienia dwóch odkrywczych wypraw John'a Wesley Powell'a wzdłuż rzeki Colorado w 1896 i 1872 r. Właśnie w tym miejscu, w 1920 roku odbyła się ceremonia nadania rejonowi Wielkiego Kanionu statusu parku narodowego. Widać stąd te same miejsca co z Maricopa, ale część kanionu jest zasłonięta przez formację, na której znajduje się Hopi Point. Ogrodzony siatką mały punkt widokowy jest przy samej drodze (zobacz mapę).
Hopi Point
Widok z Hopi Point Zdjęcie: Max Richard
Hopi jest najpopularniejszym miejscem amatorów oglądania spektakularnych zachodów słońca. Hopi Point to czwarty przystanek linii czerwonej bezpłatnych autobusów Grand Canyon Village i najdalej na północ wysunięty punkt obserwacyjny po tej stronie kanionu. Widać stąd prawie 20 mil Wielkiego Kanionu i zakole zakręcającej niedaleko stąd na północ rzeki Colorado, aż do Havasupai Point daleko na wschod od Hopi. Bezpośrednio na wproset widać Dana Butte, płaską mesę 2 tysiące stóp poniżej Powell Point. Z jednej strony widać wyraźnie Salt Creek wpadający do Colorado przez serię wodospadów i katarakt, z drugiej Monument Creek wpadający do Colorado przez wodospady Granite Rapids. Widać też stąd wielkie mesy ciągnące się aż po horyzont i rozdzielone przez płynąca w dole rzekę Colorado (zobacz mapę).
Mohave Point
Widok z Mohave Point Zdjęcie: Max Richard
Z Mohave Point rozciąga się wspaniały widok na prawie pionową ścianę wysokiej na 3 tysiące stóp skarpy otaczającej The Abyss i ciągnącej się aż do Pima Point, dwie mile dalej na zachód. Trochę dalej są trzy następne punkty widokowe, leżące poza Hermit Road: Yuma, Cocopa i Havasupai. Poniżej kolosalnych ścian mesy widać co najmniej pół mili Colorado River, Boucher Rapids, Granite Rapids i część Monument Creek. Widok od wschodu jest częściowo zasłonięty przez wystający cliff Hopi Point. Mohave i Hopi są najbardziej popularne z powodu niezwykłych zachodów słońca, ale Mohave z jakichś przyczyn przyciąga tylko garść turystów w porównaniu z Hopi. Doradzam sesję fotograficzną i niezapomniany zachód właśnie tu, bez tłumów i przepychania się z setką innych fotografów (zobacz mapę).
The Abyss
Widok w przepaść zwaną Otchłań Zdjęcie: Fabio Achilli
Otchłań - The Abyss - to jedyne określenie, które oddaje w pełni charakter tego miejsca. Głęboka na ponad 3 tysiące stóp (ponad 900 metrów) przepaść dzieli to miejsce od leżacej w dole Tonto Platform. Punkt widokowy jest tu całkiem inny niż we wszystkich pozostałych miejscach Hermit Road i nie jest wystającą skałą, lecz wklęsłym zakolem w krawędzi, umożliwiającym widok prawie pionowo w dół. Rozciąga się stąd fantastyczny widok na przeciwległe ściany kanionu i mesy w różnych odległościach, tworzących skomplikowane plany aż po znikający we mgle horyzont. Wyraźnie widoczny w słoneczny dzień jest The Monument nad Monument Creek, najwyższa skalna kolumna z piaskowca w Grand Canyon (zobacz mapę).
Monument Creek Vista
Widok z Monument Creek Vista Zdjęcie: National Park Service - Grand Canyon
Właśnie tu ma swoje źródło Monument Creek, który tworzy jedne z najbardziej spektakularnych katarakt w miejscu gdzie strumień wpada do rzeki Colorado. Zaczyna się tu też utwardzony odcinek trasy zapewniający dostęp do krawędzi kanionu nawet inwalidom na wózkach. Wbrew powszechnemu przekonaniu, gwałtowne bałwany i wodne wiry w rzece nie są pozostałością po dawnych wodospadach "wygładzonych" przez miliony ton przepływającej przez nie wody i skalnych odłamków. Wszystkie wielkie katarakty są zgrupowane w dół od miejsc, w których do Colorado wpadają mniejsze rzeki i strumienie, tak jak w okolicy Monument Creek. Podczas monsunowych deszczów i gwałtownych burz, strumienie stają się rwącymi rzekami porywającymi ze sobą w dół do Colorado wszystko co leży na ich drodze: pnie drzew, piasek i żwir, małe kamienie i wielkie głazy. Cały ten materiał opada na dno już w rzece Colorado tworząc naturalne zapory i groble. Zebrana w nich woda przelewa się w końcu w najbardziej widokowy sposób, w formie spienionych wodnych grzybów, wirów i głębi. Po jakimś czasie wolno płynąca woda rzeki wygładza zwały materiału i widoczne zostają tylko wodne bałwany na powierzchni. W miarę upływu czasu i po każdym większym deszczu lub powodzi, uklad podwodnych zapór się zmienia, dlatego spływy po Colorado są taką wielką atrakcją dla pasjonatów tego sportu. Dlatego też są zawsze niebezpeiczne, bo prawie nigdy nie wiadomo na pewno jak zmienił się układ wirów po ostatniej ulewie (zobacz mapę).
Pima Point
Widok z Pima Point Zdjęcie: National Park Service - Grand Canyon
Jedno z najbardziej spektakularnych miejsc widokowych na południowej krawędzi Wielkiego Kanionu. W słoneczny dzień, zwłaszcza wcześnie rano, kiedy rozeszły się już mgły znad rzeki, widać stąd nie tylko małe szczegóły kanionu i jego przeciwległego brzegu, ale nawet odległy o 40 mil Great Scenic Divide na zachód, wielką część kanionu na wschód i długi odcinek rzeki Colorado. Gdyby porównać widok z tetgo miejsca do statycznej panoramy, to jej najbardziej odległym tłem są ciemno-czerwone skały głębokiego kanionu Hermit Creek. Jego ściany, prawie pionowe, odsłaniają widok na dwa inne punkty widokowe, Yuma i Cocopa. Dno kanionu Hermit to cienka nitka widicznego stąd strumienia i wstęga soczystej zieleni rosnących tam drzew i krzewów, kontrastujących z szaro-brunatnym tłem pustynnych skał. Są stąd też wyraźnie widoczne niektóre sekcje pieszej trasy Hermit Trail, schodzącej w dół wielkimi zygzakami brzegiem Cope Butte i wzdłuż Travertine Canyon. Patrząc na wschód, można stąd zobaczyć Monument Creek, wodospady Granite Rapids i Alligator. W Pima Point można nie tylko widzieć rzekę daleko w dole, ale można ją nawet słyszeć. Słychać tu też plusk i szum spadającej wody w wodospadach Granite Rapids poniżej punktu widokowego. Odcinek pieszej trasy zwanej Greenway Trail od Monument Creek Vista, przez Pima Point i dalej, do ostatniego punktu trasy, Hermits Rest, jest wycementowany i można po nim jechać na rowerze. Przy Pima Point jest sklep z pamiątkami, toalety i kawiarenka, w której można kupić coś do picia albo kanapkę (zobacz mapę).
Hermits Rest
Hermits Rest Zdjęcie: National Park Service - Grand Canyon
Jeszcze jedna kreacja z kopalni pomysłów Mary Colter, kobiety, która spędziła w Wielkim Kanionie prawie całe swoje życie i zaprojektowała większość najpiękniejszych budynków wioski. Zbudowany w 1914 roku przez firmę Freda'a Harvey'a, Hermits Rest został zaprojektowany na wzór prymitywnych chat poszukiwaczy złota i górników, jakich pod koniec dziewiętnastego wieku powstały tysiące na nowodkrywanych i eksplorowanych terenach. Budowane przeważnie z pni powalonych drzew albo z kamieni i skalnych odłamków, nie miały żadnych wygód, ale umozliwiały przetrwanie dając schronienie przed deszczem, zimnem i dzikimi zwierzętami. Hermits est na pierwszy rzut oka wygląda jak ruina składająca się z prawie bezładnie usypanych stert kamieni, ale w rzeczywistości jest starannie zaprojektowaną i solidną struktutuą, a jej wygląd świadczy jedynie o mistrzostwie projektu i wykonania. Budynek ma stalowy szkielet i każdy kamień i każda belka byłu tu wpasowywane indywidualnie, podobnie jak przy budowie innych projektów Mary Colter. Pół mili od Hermitss Rest zaczyna się pieszy szlak w dół kanionu Hermit Trail, jest też dobry punkt informacyjny. Początkowo służący za miejsce do wypoczynku na końcu Hermit Road, budynek mieści dziś również mały sklep z pamiątkami oraz bar z kanapkami i niewielkim wyborem prostych posiłków, które można zjeść na stylowej werandzie. W obiekcie są toalety i bieżąca woda, co jest bardzo ważne dla wszystkich schodzących w dół po Hermit Trail. Więcej o Hermits Rest w "Obiektach i muzeach na South Rim". Budynek (oraz sklep i bar) jest otwarty przez cały rok 7 dni w tygodniu od 8:00 rano do 8:00 wieczór w lecie i od 9:00 rano do 5:00 po południu w zimie. (zobacz mapę).
